Poradnik Pisarza

Ten Poradnik Pisarza nie jest przeznaczony tylko dla początkujących, ale także dla tych, którzy piszą już blogi od dawna. Poradnik Pisarza ma za zadanie pomóc, gdy np.: nie wiemy jak rozwinąć swoją myśl, albo zastąpić dane słowo. Wszyscy, którzy mają pomysł na udoskonalenie Poradnika, lub naprawienie ewentualnych błędów, mogą umieszczać to w swoich komentarzach. Jeśli będą one uznane i zgodne, wtedy zostaną opublikowane poniżej na tej stronie. Jeśli masz jakieś inne pytanie, które nie pojawiło się w Poradniku, możesz śmiało zapytać o nie w komentarzu.

***

I. Opisy są kluczem wyobraźni. 

Łatwo jest napisać jedno, zwykłe zdanie, jednak ciężej jest sprawić, by czytelnik, który je odczytuje, wyobrażał sobie mniej więcej tak, jak my tego chcemy. 

Przykład:

- Hej, jestem Rima.    <- Jedno, zwykłe zdanie. Wnioskujemy z niego, że ktoś właśnie się przedstawił i nazywa się Rima, a to imię żeńskie.. Skoro tak, to możemy tego użyczyć do rozwinięcia zdania.

- Hej, jestem Rima. - przedstawiła się dziewczyna. <- niby jest już troszkę lepiej, jednak nadal jest coś nie tak, prawda? Czegoś brakuje. Czytelnik ma tylko pojęcie o tym, że jest to dziewczyna i nazywa się Rima. Jego wyobraźnia zaś, stara się sama uzupełnić braki, przez co może myśleć, że chociażby to blondynka o zielonych oczach. Nie wie jak naprawdę wygląda ta osoba. Lepiej by było mu to ułatwić, prawda? 

- Hej, jestem Rima. - przedstawiła się dziewczyna o czarnych, długich włosach i niebieskich oczach. Miała na sobie granatową sukienkę, sięgającą kolan. <- o wiele lepiej, co nie?

Podsumujmy opisy:

włosy ( jakie?) -> czarne, długie

oczy ( jakie?) -> niebieskie

sukienka ( jaka?) granatowa, sięgająca kolan

To może wydawać się banalne, jednak często o tym zapominamy. Zawsze dobrze jest sobie postawić pytania jak?, jaki?, jaka?, jakie? Dzięki nim, możemy z łatwością uzupełnić braki, a także pomóc czytelnikowi zobaczyć daną scenę, w taki sposób, jaki chcemy. 

II. Wirus Papugus Pospolitus - Jak uniknąć powtórzeń? 

Częstym problemem, jest powtarzanie tego samego wyrazu, aż do znudzenia. Zdarza się, że nie wiemy, jak zastąpić jakieś słówko, a słownik synonimów stoi na najwyżej półce i nie chce nam się szukać. Najprościej jest zapytać kochanego wujka Google i poszperać nieco w necie. Nawet jeśli znajdziemy jakiegoś zastępcę, to jak go właściwie użyć? 

- Hej, jestem Rima. - przedstawiła się. <- masz dość tego słowa, którego używasz za każdym razem, jako krótkiego opisu, gdy po raz pierwszy z kimś się witasz?

- Hej, jestem Rima. - powiedziała, odrzekła, krzyknęła ( o ile damy na końcu wykrzyknik) ...

- Hej, jestem Rima - spojrzała ( potrzebne jest rozwinięcie! - na kogo?) na koleżankę, która stała przed nią. 

- Hej, jestem Rima. - podeszła ( do kogo?) do nieznajomej

 -Hej, jestem Rima. - przedstawiła się. <- masz dość słowa, którego używasz za każdym razem przy powitaniu?

Hej - hejka, cześć, witaj, witam, siemka, dzień dobry ... itd.

III. Nie będziesz brał apostrofa swego nadaremnie...

Przeważnie korzystamy z imion zagranicznych, by od rzeczywistości się oderwać i móc zaszaleć, a może nawet coś przekazać. Wypadałoby zatem dobrze owe miana odmieniać, dla estetyki i najzwyklejszej poprawności. Wujaszek Google nie jest na tyle mądry i doskonały, aby umieszczać sobie odmianę choćby imienia "Rima", tego nie wolno odeń wymagać, nienienie. Posłużymy się deklinacją, by życia sobie nie utrudniać (nadmiernie).

RIMA

mianownik (kto? co?) ~ Rima

dopełniacz (kogo? czego?) ~ Rimy

celownik (komu? czemu?) ~ Rimie

biernik (kogo? co?) ~ Rimę

narzędnik ((z) kim? (z) czym?) ~ (z) Rimą

miejscownik (o kim? o czym?) ~ Rimie

wołacz (o!) ~ Rimo!

KAGAMI

mianownik (kto? co?) ~ Kagami

dopełniacz (kogo? czego?) ~ Kagamiego

celownik (komu? czemu?) ~ Kagamiemu

biernik (kogo? co?) ~ Kagamiego

narzędnik ((z) kim? (z) czym?) ~ (z) Kagamim

miejscownik (o kim? o czym?) ~ Kagamim

wołacz (o!) ~ Kagami!

BRUCE

mianownik (kto? co?) ~ Bruce

dopełniacz (kogo? czego?) ~ Bruce'a

celownik (komu? czemu?) ~ Bruce'owi

biernik (kogo? co?) ~ Bruce'a

narzędnik ((z) kim? (z) czym?) ~ (z) Bruce'em

miejscownik (o kim? o czym?) ~ Brusie

wołacz (o!) ~ Brusie!

I tutaj napomknę, że nikt nie wie na pewno.

Przejdźmy do wniosków, bo na tym skupić się powinno. 

• Odmieniamy wszystkie imiona żeńskie zakończone na -a (Catherine i Alice możemy zostawić w spokoju).
• Odmieniamy imiona męskie zakończone w wymowie na spółgłoskę (Francisa, Gustava, Jacquesa, Kirka).
• Odmieniamy imiona męskie zakończona na -o (Benita, Claudiowi).
• Odmieniamy imiona męskie zakończone na -a (Tetsuyi, Saszy).
• Odmieniamy imiona męskie zakończone na -i (Kagamiemu, Luigiemu).
• Odmieniamy imiona męskie zakończone na -y (Henrym, Henry'emu Zacharym).
• W niektórych przypadkach odmieniamy także imiona męskie zakończone na -e oraz akcentowane na ostatniej sylabie (Cesarego, Imrego, ale nie Aomine. Lubię Aomine, mówię o Aomine).
• Polski jest za trudny, gdzieś i tak popełni się błąd.