Zagubiona w Świecie Tym- Akita Enjeru

Zagubiona w świecie tym szukam drogi...

Imię: Akita, tak mnie nazywają. Ale czy to moje prawdziwe imię ? Tego nie wiem

Nazwisko: Enjeru, to nazwisko mojej opiekunki.

Wiek: 16  lat, lecz nic sprzed 15  nie pamiętam...

Płeć: Kobieta

Urodziny: Swej prawdziwej daty narodzin nie znam, ale uznałam, że będzie to 1 czerwca. Dzień, w którym obudziłam się ze śpiączki.
Wygląd: Jestem wysoka, mam bowiem 1.89m i smukła. Moje włosy są ognistoczerwone i falowane, opadają delikatnie na moje ramiona. Oczy intensywnie niebieskie przybrane długimi rzęsami. Usta małe i pełne, w kolorze różanym. Skóra ma jest blada i chłodna, lecz gładka tylko na twarzy. Na moim ciele jest wiele blizn, a także czarny tatuaż w kształcie płomienia na lewym ramieniu. Ubieram się zwykle w czarne jeansy, koszulkę z nadrukiem jakiegoś rockowego zespołu, skórzaną kurtkę, by zakryć blizny na ramionach i czerwone conversy.

Moc: Moimi mocami jest Cień i Ogień, ale nad tym drugim panuje tylko po przemianie.

Charakter: Spokojna, opanowana, chłodna... Taką widzą mnie ludzie, taką zapewne zobaczysz mnie ty. Lecz mój charakter trochę inny jest niż ci się wydaje. Jestem porywcza i agresywna, choć niekiedy nie rozumiem dlaczego. Mam wrażenie, że ma to jakiś związek z bliznami i tatuażem na ciele. Przez moją utratę pamięci jestem trochę zagubiona i do końca nie rozumiem siebie. Dlatego staram się pokazać jako zimna osoba, z którą nie chcesz rozmawiać, bo ja zapewne nawiedziłabym co odpowiedzieć. Walczyć potrafię tylko podświadomie, ale tak jakby uczono mnie tego całe życie. Jestem raczej samotnikiem, nie lubię tłumów ludzi. Wystarczy mi towarzystwo siebie samej. Unikam więc ludzi jak ognia, ale nie uciekam w popłochu. Przechodzę spokojnie obok wszystkich roztaczając chłód wokół siebie.

Per aspera Ad astra
Przez trudy Do gwiazd

Historia: Ze śpiączki wybudziłam się 1 czerwca rok temu. To właśnie ta datę przyjęłam jako moje narodziny. Ponieważ nic nie pamiętałam i nikt o mnie nic nie wiedział to trafiłam do sierocińca. O dziwo pamiętałam jedną rzecz, lecz nie powiedziałam o tym nikomu. Pamiętałam, że mam moce. Starałam się je ukrywać, ale także chciałam je ćwiczyć, bo później mogłyby mi się przydać. W sierocińcu spędziłam zaledwie tydzień, później adoptowała mnie Elizza Enjeru. Ona także miała moce. Panowała nad światłem i wodą, czyli zupełnie przeciwnymi niż ja. Gdy tylko dowiedziała się o moich zdolnościach przeprowadziła sie ze mną tu, by posłać mnie do tej szkoły, która ma mnie nauczyć panować nad mocami.. Chciałam jej tłumaczyć, że ja to umiem, ale jej nie dało się przekonać. Tak oto trafiłam tu.

Lubię: Lubię jagody, tak wiem, że to dziwne i bez sensu. Ale je lubię i to chyba jedyne co kocham prócz walki i pokazywania swoich umiejętności innym. dlaczego > Bo to jedyne co mogę pokazać. Nic więcej nie pamiętam...

Nie lubię: Gwaru, osób, które uważają mnie za słabą i nieśmiałą... Ogólnie wielu rzeczy nie lubię...

Przemiana w zwierzę:

Pat­rząc na ciem­ność lub śmierć boimy się niez­na­nego
Nicze­go więcej. 

 

Moją przemianą w zwierzę jest skorpion.

Ma on dość dużo, bowiem 20 centymetrów długości, a jego ogon z kolcem jadowym sięgają długości 10 centymetrów. Jest on czarny jak smoła i lekko lśni blasku księżyca. Ma on 6 par onyksowych oczu wielkości paciorka. Ukłucie jego jadem jest bardzo bolesna, a przy większej dawce śmiertelne.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przemiana wg magii:

Płomienie na­dal ciskają z niej jak żywe,
ob­darzo­ne zmysłami is­to­ty ogar­niętej żądzą mordu

Moje lewe oko zaczyna płonąć niebieskim ogniem. Włosy staja się czarne, proste i postrzępione. Przedłużają się aż do pasa, a związane są w dwie kitki. Na mojej skórze nie widać już blizn, a jest ona jeszcze bledsza i gorąca jak rozżarzone do białości żelazo. Moje zwykle długie jeansy zmieniają się na krótkie, czarne spodenki również z jeansu. Koszulka staje się jedynie, krótki topem, a na mych ramionach spoczywa długa aż do ziemi i czarna jak smoła peleryna. Z moich dłoni zwisają płonące błękitnym ogniem łańcuchy.

 

 

 

 

 

 

 UWAGA!!! Ważna informacja!!!
Jest taka sprawa, że na moim genialnym komputerze nie chce się wyświetlić ten blog ;/ Mogę jednak pisać posty. Nie zdziwcie się więc, że nie bd pisać komentarzy, bo nie dam rady. Posty czytam jedynie na komórce, bo inaczej się nie da. Sorka, że napisałam to tu, ale weny do pisania teraz nie mam a chciałam abyście wiedzieli C;